‘’Πάνω-κάτω όλοι τον ίδιο ύπνο κάνουμε. Γύρω στις 7 ώρες.

Χρησιμοποιούμε ένα αυτοκίνητο για να πάμε και να γυρίσουμε από δουλειά και δραστηριότητες. Το δικό μου είναι 10 ετών.

Όταν φύγω από εδώ θα περάσω από ένα Burger King ή ένα MacDonald’s για να φάω κάτι στο γραφείο. Οπότε και η γευστική εμπειρία είναι κοινή, ανεξαρτήτως χρημάτων.

Φοράμε σχεδόν τα ίδια ρούχα. Τα δικά μου είναι ίσως ακριβότερα αλλά όταν τα φοράω, δείχνουν χειρότερα επάνω μου.

Τα χρήματα, στη δική μου περίπτωση, δεν κάνουν τη μεγάλη διαφορά που θα έκανε τη ζωή μου ευτυχισμένη.

Όταν φτάσετε στη δική μου ηλικία, δεν θα μετρήσετε τα πόσα λεφτά βγάλατε για να δείτε πόσο καλά τα πήγατε στη ζωή σας. Αυτό σας το εγγυώμαι…

Στο τέλος, θα μετρήσετε την επιτυχία στη ζωή σας, από το πόσα άτομα πραγματικά σας αγαπάνε.

You can’t buy love! Και αυτό σας το εγγυώμαι.

Μπορείς να αγοράσεις σεξ, δείπνα με σημαντικούς ανθρώπους, το όνομά σου σε κτίρια, όχι όμως ανθρώπους να σε αγαπάνε πραγματικά.

Έχω μια φίλη, Πολωνοεβραία, που επέζησε από το Άουσβιτς.

Τουλάχιστον ένα άτομο της οικογένειάς της δεν τα κατάφερε να επιβιώσει.

Σήμερα, 75 χρόνια αργότερα, ακόμα, όταν κοιτάζει φίλους και γνωστούς της, το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι: «Αυτοί θα με έκρυβαν στο σπίτι τους;».

Όταν έχεις μεγαλώσει αρκετά, αν έχεις αρκετούς ανθρώπους που θα σε έκρυβαν, είχες μια επιτυχημένη ζωή.

Γνωρίζω κόσμο που έχουν απίστευτες περιουσίες, που κανένας δεν θα τους έκρυβε. Ούτε καν τα παιδιά τους. Δεν έχουν τον σεβασμό κανενός. Μπορεί να έχουν την προσοχή πολλών ανθρώπων γιατί έχουν λεφτά, δεν έχουν όμως την αγάπη κανενός’’.

Πάμε ξανά…

Σήμερα έγινα 47.

Σε καμία περίπτωση δεν το παίζω επιτυχημένος.

Είμαι όμως αρκετά τυχερός ώστε να έχω κάποιους λίγους ανθρώπους που θα με έκρυβαν. Γνωρίζω και αμέτρητους άλλους ανθρώπους που – πιστεύω πως – δεν θα με κατέδιδαν (σημαντικό και αυτό).

Δίνω έναν αγώνα καθημερινό όπως όλοι μας, πολλές φορές μεγαλύτερο από τις δυνάμεις μου.

Όπως έλεγε όμως και ο σύγχρονος φιλόσοφος Ρόκυ Μπαλμπόα: «Δεν έχει να κάνει με το πόσο δυνατά χτυπάς. Όλη η ουσία είναι πόσο δυνατά χτυπήματα μπορείς να δεχτείς και να συνεχίσεις να προχωράς. That’s how winning is done’’.

Θα άλλαζα μόνο το 2ο μέρος.

Θα το έκανα: «Όλη η ουσία είναι πόσο δυνατά χτυπήματα μπορείς να δεχτείς και να συνεχίσεις να προχωράς και πόσους σνθρώπους έχεις που θα σε έκρυβαν’’.

47 ετών…

Άρχισα να φιλοσοφώ.

Μάλλον γέρασα…